Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Φεεεεεεέτα

Τσαγκαράδα  Δεκαετία  70

Κάθε τέλος Ιούνη η ίδια εκνευριστική προεργασία: πλύσιμο και σιδέρωμα των ρούχων από τη μάνα, πακετάρισμα  με τα υπόλοιπα συμπράγκαλα μαζί με τον πατέρα  και μες τη χαρά η οικογένεια βουυύρ για διακοπές. Για δυόμισι ολόκληρους μήνες!
 Ερωτήσεις τύπου «πού θα πάμε φέτος ;» ούτε κατά διάνοια τότε.
Στο σπίτι της προγιαγιάς μου στην Τσαγκαράδα θα πηγαίναμε για ακόμη μια χρονιά.
"Να γεμίσουν τα πνευμόνια μας οξυγόνο"!

                                                                                                                                                         
«Το ντέρμπι ήταν στημένο και από πριν ξεπουλημένο» που λέει και ο Βασίλης.
Εκεί που δε υπήρχε παιδάκι ούτε για δείγμα σε ακτίνα τριών χιλιομέτρων και πόσο να σ΄ αφήσουν να ξενιτευτείς μωρό παιδί για να παίξεις;
Εκεί που τη θάλασσα την έβλεπες μεν δεν την άγγιζες δε…παρά μετά από ταλαιπωρίες και βάσανα.
Εκεί που επινοούσα χιλιάδες τρόπους να διασκεδάζω την πλήξη μου.
-Θα δεις φέτος θα είναι ωραία, προσπαθούσε να με πείσει η μάνα, κάθε χρόνο, καιρό πριν…τις διακοπές.
-Μετακόμισε η Τσαγκαράδα στη θάλασσα ή   φύτρωσαν ξαφνικά  καμιά δεκαριά συνομήλικα παιδάκια στη γειτονιά;
Τίποτε από τα δύο δεν είχε γίνει( δεν εκπλαγήκατε φαντάζομαι) και εγώ συνέχιζα να κάνω παρέα-μοναχοπαίδι γαρ- με τη προγιαγιά  Ευφθαλία. Ελληνίδα απ’ την Αίγυπτο και ο προπάππους το ίδιο.
Επιλογή τους το χωριό και οι συνήθειές του.
 Εκείνο που την έκανε να φαντάζει στα μάτια μου σαν ξωτικό, παρά την προχωρημένη της ηλικία, ήταν που καταπιανόταν με όλα!
Από μάζεμα μανιταριών, καθάρισμα του κάστανου-ώστε να πουλήσει τις «μπόμπες» στον έμπορο σε καλή τιμή ,πίτες, γλυκά και
 πήξιμο τυριού!


Κι εγώ την κορόιδευα που ανακάτευε με τις ώρες το γάλα, να το φέρει στη σωστή θερμοκρασία  για να φτιάξει κάτι που εγώ δεν θα έτρωγα πο-τέ!

Κακία δεν μου κρατούσε και στο τέλος της μέρας με άφηνε να της κάνω κοτσιδάκια τα μακριά ολόλευκα μαλλιά της την ώρα που διάβαζε ποίηση(!)

 Βόλος  Σήμερα

Εξακολουθώ να βρίσκω τρόπους ...
Κυρίως βάζοντας στοιχήματα με τον εαυτό μου πρώτα.


Διασκεδάζοντας με τις αντιδράσεις των "άλλων" μετά.
Και στο τέλος απολαμβάνω το αποτέλεσμα.
Άσχετα αν κέρδισα ή  αν έχασα το στοίχημα...


Η γιαγιά Ευφθαλία που μου έκλεισε το μάτι...
Το ψυγείο μου που γέμισε με τυρένια μπαλάκια...

Είναι τυχαία; 
-Δε νομίζω...


*Τις πιο αναλυτικές οδηγίες για την παρασκευή,  
τις βρήκα εδώ ,προσαρμοσμένη στη δική μου δοσολογία.

Κι ένα τραγουδάκι για την... περίσταση



8 σχόλια:

  1. Να είσαι καλά Βιολέτα και για την όμορφη αναδρομή και για την συνταγή αλλά και για το τραγούδι.Φιλιά παγωμένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εμείς πάλι, μια από τα ίδια αλλ΄αστο Χορευτό που δόξα το Θεό και θάλασσα υπέροχη είχε και παιδιά πολλά για παιχνίδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολυ ομορφη αναρτηση Βιολετακι!!!!Λεω να κανω κι εγω τυρακι τι λες θα τα καταφερω!!!ΦΙΛΑΚΙΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν έχω ματαδιαβάσει ωραιότερη ανάρτηση ..(κίνητρο) κατασκευής τυριού..Πέρασες ωραία μηνύματα Βιολέτα με απλό και τρυφερό τρόπο..
    Ο Μ Ο Ρ Φ Α !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. http://www.agrigate.gr/index.php/vineyard/56-wine-information/750-protasi-mosxarisio-mpouti-me-glykoksini-saltsa-apo-myrtilo
    μπραβο για την υπομονη σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τόσο καιρό πίστευα ότι είχα γραφτεί στους αναγνώστες σου, ερχόμουν και σε διάβαζα αλλά για κάποιο λόγο δεν σε έβλεπα σ'αυτούς που παρακολουθώ. Κατάλαβα το λάθος μου σήμερα. Κάλιο αργά παρά ποτέ.... Πολύ όμορφη η ανάρτησή σου ! Φιλιά στον όμορφο Βόλο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΒΙΟΛΕΤΑ ΜΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ ΟΙ ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ..ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΟΜΩΣ Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΙ ΓΙΑΓΙΑΚΑΣ.ΓΕΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΤΥΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΦΑΓΩΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ .ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολυ ομορφη και γλυκια ιστορια!!!!
    Σε ευχαριστούμε που την μοιράστηκες!
    Φιλακια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή