Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

O κοσμοκαλόγερος των ελληνικών γραμμάτων

"γεννήθην ἐν Σκιάθω, τῇ 4 Μαρτίου 1851.Μικρὸς ἐζωγράφιζα Ἁγίους, εἴτα ἔγραφα στίχους, καί ἐδοκίμαζα να συντάξω κωμῳδίας. Τῷ 1868 ἐπεχείρησα νὰ γράψω μυθιστόρημα. Τῷ 1879 ἐδημοσιεύθη "ἡ Μετανάστις" ἔργον μου εἰς τὸ περιοδικὸν "Σωτήρα". Τῷ 1882 ἐδημοσιεύθη "Οἱ ἔμποροι τῶν Ἐθνῶν" εἰς τὸ "Μὴ χάνεσαι". Ἀργότερα ἔγραψα περὶ τὰ ἑκατὸν διηγήματα, δημοσιευθέντα εἰς διάφορα περιοδικὰ καί ἐφημερίδας." λέει ο ίδιος μεταξύ άλλων σε ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα.

O περίεργος και απόκοσμος τρόπος ζωής του και η αφοσίωσή του στην Ορθόδοξη Εκκλησία τον έκαναν να μοιάζει με "κοσμοκαλόγερο".Φτωχός και στενοχωρημένος σε όλη του τη ζωή, εξέφραζε πλήρη αδιαφορία για τα υλικά.Ενδεικτικό της σχέσης του με τα χρήματα είναι το περιστατικό που αναφέρει ο Παύλος Νιρβάνας: όταν ο Παπαδιαμάντης ξεκίνησε τη συνεργασία του με την εφημερίδα "Το Άστυ", ο διευθυντής του προσέφερε μισθό 150 δραχμές. Η απάντηση του Παπαδιαμάντη ήταν: «Πολλές είναι εκατόν πενήντα. Με φτάνουνε εκατό».Σκορπούσε τα λεφτά του, και μόνο κάθε πρωτομηνιά είχε χρήματα στην τσέπη του. «Κατ' έκείνην την ήμέραν συνέβη να είμαι πλούσιος..» έχει γράψει κάπου. 


Γενικά στη ζωή του ήταν απλησίαστος. Του άρεσε η μοναξιά και η απομόνωση. Δεν έπιανε εύκολα φιλίες, και ήταν πάντα επιφυλακτικός, κλεισμένος στον εαυτό του. Ελάχιστοι ήταν οι φίλοι του.

Το έργο του,σε όλους μας γνωστό, αποτελείται από  ένα μακρύ κατάλογο από μυθιστορήματα,νουβέλες,διηγήματα και ποιήματα.Από τα πιο γνωστά:Η φόνισσα, Οι έμποροι των εθνών, Ο Χριστός Ανέστη του Γιάννη, Η  μαυρομαντιλού, Η σταχτομαζώχτρα  ....

 Η βασανισμένη 
 ζωή, η εντατική εργασία, το ξενύχτι και προπάντων το ποτό που σιγά-σιγά του έγινε πάθος  και η καθημερινή υπερβολική κούραση του κατέστρεψαν την υγεία και τον έφεραν πρόωρα στο θάνατο.
Πέθανε  τον Ιανουάριο του 1911 στη Σκιάθο που είχε αποσυρθεί τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Υ.Γ  Σας ακούω που αναρωτιέστε τι μ΄έπιασε και τα έγραψα όλα αυτά για τον Παπαδιαμάντη:)
Η εξήγηση είναι πολύ απλή.Είναι ο συγγραφέας που σημάδεψε τα παιδικά μου χρόνια.Το πρώτο "δικό μου" λογοτεχνικό βιβλίο  ήταν " η Σταχτομαζώχτρα".Κι ας μην καταλάβαινα το κείμενο ακριβώς, επειδή ήταν στην καθαρεύουσα.Πριν λίγες μέρες με αφορμή τα εκατό χρόνια από το θάνατό του, μια σειρά εκδηλώσεων έγιναν από το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου και το Δήμο Σκιάθου.Η ανάρτηση αυτή είναι το δικό μου μνημόσυνο στον κυρ-Αλέξανδρο.
Άν βρεθείτε στη Σκιάθο(καλοκαίρι έρχεται;;;) ΜΗΝ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΤΕ  να επισκεφθείτε το σπίτι του.
΄Oπως ακριβώς το άφησε, είναι μέχρι σήμερα

6 σχόλια:

  1. Πόσο δίκιο έχεις..Θυμάμαι να πηγαίνω στην έκθεση βιβλίου που γινόταν στο Πεδίο του Άρεως και να διαλέγω κάθε χρόνο κι από ένα βιβλίο του..Μαζι με τον Ξενόπουλο παρόλο που είχαν τελείως διαφορετική γραφή, ήταν από τους αγαπημένους μου τότε..¨εχω επισκεφτεί και το σπιτι του..
    Πολύ ωραία ανάρτηση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βιονικό αυτί έχεις ή η γαιδουροφωνάρα μου έφτασε μέχρι εκεί; Οπως και νάχει καλώς η ανάρτηση, με γύρισε πίσω στα εφηβικά χρονια...ΝΑΙ, ήταν εκ των αγαπημένων μου (μαζί με τον Ξενόπουλο φυσικά)ΝΑΙ, πρωτοδιάβασα τη Σταχτομαζώχτρα και την ξαναδιαβάζω ενίοτε,ΝΑΙ εχω πάει στο σπίτι του (πως θα μπορούσε άλλωστε να μην...) στην μοναδική μου επίσκεψη στη Σκιάθο,ΝΑΙ, διαπιστώνω οτι θάχουμε πολλά να πούμε...
    Φιλιά προς το παρόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βιολέτα,και ποιον δε συντρόφεψε στα μικράτα μας ο Παπαδιαμάντης.Όλοι τελικά τη σταχομαζώχτρα διαβάσαμε πρώτο από τα έργα του.Πάνε αρκετά χρόνια,που μαζί με τα παιδιά κάναμε διακοπές στη Σκιάθο και περάσαμε από το σπιτικό του-λιτό,όπως κι ο ίδιος.

    Πολύ όμορφο το αφιέρωμά σου!

    Ξέρεις πήγαινε σχολείο,μάλλον στα γυμνασιακά χρόνια στη Χαλκίδα,περνούσε από το νησί του απέναντι εδώ σε μας.Κάποιοι μεγάλοι-τώρα έφυγαν-μιλούσαν γι΄αυτόν,έμενε κάποιες φορές.
    Αγαπημένο μου τα ρόδινα ακρογιάλια.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μνήμες παιδικές....
    Πολυ ομορφη αναρτηση ΒΙΟΛΕΤΙΝΑ ΜΟΥ!
    Εχω παει Στο σπιτι του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ποιός δεν έχει μεγαλώσει με τα βιβλία του...
    Ωραίο αφιέρωμα! Καλώς σε βρήκα πατριώτισσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αλλη μιά υπέροχη ανάρτησή σου... που μας γύρισε πίσω στα παιδικά μας χρόνια!!! Φιλιά πολλά Βιολέτα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή